27 Eylül 2014 Cumartesi

Alanya - Kaş Turu 2. Gün - Alanya Side

Günlerden 1 Eylül 2014, pazartesi günü. "Turumuz ikinci gününde de bütün hızıyla devam ediyor" diyerek başlamak isterdim bu ikinci gün yazısına, ancak turun esas bugün başlayacağını söylemeliyim. Artık yola çıkıyoruz; geçtiğimiz bir noktadan tekrar geçmemek üzere.

İlk gün yazısında da belirttiğim üzere, önceki gün yol yorgunu olduğumuzdan kısa bir gezi ile başlamıştık turumuza. Çok değil, yaklaşık 17 km sürmüştük. İkinci günse öyle olmayacaktı.

Parkura kısaca göz atalım isterseniz:


Şekil 1: Alanya - Side Yolu

Şekilden de görebileceğiniz üzere Alanya'dan çevre yolu boyunca Manavgat'a gideceğimiz, Manavgat Büyük Şelale'ye kadar çıkacağımız ve sonunda Side'ye varacağımız bir yol bizi bekliyor. Google'ın söylediğine göre yol yaklaşık 78 km. Bu mesafeyi GPS ölçümlerimiz de doğruluyor.

Yol arkadaşım Necati ile (kendisi alınmasın sakın; hayatım boyunca yol arkadaşım olacaktır), sabahın ilk ışıkları ile yola çıkmaya karar veriyoruz. 6'da kalkıp 6:30'da pılımızı pırtımızı toplayıp sessizce otelimizden ayrılıyoruz. Hava o kadar serin ve tatlı ki; sanki bir kış gününü yaşıyoruz Antalya'da. "Hava böyle olsa akşama kadar sürerim" diyorum kendi kendime. Tabi gün içinde sıcaklık böyle olmayacaktı. :)

Yola çıkmadan önce, Alanya çıkışında bulunan 3 adet tünelin beni biraz korkuttuğunu söyleyebilirim. Söz konusu tüneller hatırladığım kadarıyla yalnızca Side yönüne gidişte bulunmakta; yani Alanya'ya doğru yol alacak olanları pek etkilemiyor. Bununla birlikte tünellerin uzun olduğunu ve emniyet şeridinin dar olduğunu belirtmem gerekir. Genelde tüm tünellerde benzer sıkıntıları yaşıyoruz; yankıdan dolayı arkadaki arabanın ne kadar uzakta olduğunu algılayamamak büyük problem. Sürekli "bu kamyon ne zaman geçecek" diyerek tetikte ve tedirgin bekliyorsunuz. Burada buna ek olarak emniyet şeritleri de dar.

Tünellerin avantajı ise hemen arkalarında bir dizi trafik lambası olması. Bu lambalar trafiği regüle ettiğinden arkadan gelecek olan araçların dalgalar halinde gelmesini sağlıyor. Eğer hızınızı ayarlayıp uygun anda tünele girebilirseniz arkanızdan neredeyse tünel çıkışına kadar araba gelmeyecek şekilde tüneli geçebilirsiniz. Tabi bizim bir avantajımız daha vardı; sabah erken saatlerde yolun bu kısmını geçiyor olmamız; zira çok değil 1 saat sonra mesaiye yetişmek isteyen bir sürü insan ve servis aracı yolda trafik oluşturacaktı. Henüz tünellerde kendilerinden eser yoktu.

Tüneller hakkında son bilgi vereceğim: sırasıyla uzunlukları 500 m, 1500 m ve 300 m. 

Tünelleri geçtikten sonra yolun genelinin düzlük olduğunu söylemem gerekir. Yol bakımlı, yamasız. Ancak yolun özellikle kenar kısımlarında zaman zaman cam kırıklarına denk gelinebiliyor. Tam da bu sebepten 25. kilometrede lastiğimi patlattım. Neyse ki önceki yazıda da bahsettiğim kendinden yapışkanlı yamalarımız sayesinde hızlıca tamirini gerçekleştirip yolumuza devam edebildik.

Yol boyunca sağlı sollu (genellikle sollu) oteller bulunuyor. Dolayısı ile yolun büyük çoğunluğunu bu otellerin oluşturduğu manzarayı izleyerek geçiriyorsunuz. Tabi hakkını yemeyelim coğrafyanın; sağ tarafımızda uzakta Toros'ları ve hemen önündeki ovayı izleyerek geçiyoruz aynı zamanda. 

Saat 10:30'a yaklaştığı sıralarda artık biz de Manavgat'a yaklaşmaya başlamıştık. Hedefimiz Manavgat Şelalesi'ne varıp kahvaltımızı orada yapmaktı. Ancak Necati de ben de şelaleye nasıl gidilebileceğine ilişkin bir bilgiye sahip değildik. Anayolda şelale tabelası bulunuyordu ancak, dönüşümüzü yaptıktan sonra uzun bir süre bir tabela görememiştik. Derhal birilerine sorduk. Bize "Köprüye doğru gitmemizi" söylüyorlardı. Köprüyü görene kadar neye benzediğine dair bir fikrim yoktu. Gördüğümde ise bir yerleri tarif ederken kullanılmasını ben de mantıklı bulmaya başladım. :) Bahsi geçen köprünün adı Zeynel Şenol Köprüsü.


Fotoğraf: Zeynel Şenol Köprüsü

Köprüyü geçtikten sonra yolun sonundan sağa doğru dönüp Manavgat boyunca pedalladık. En sonunda 68. kilometrede Manavgat Büyük Şelale girişine kadar geldik. Bilenler vardır, şelaleye giriş ücretli; kişi başı 5 TL verip girebildiğiniz bir yer. İlginçtir, bisikletlerimizi bağlayabileceğimiz güvenli bir lokasyon yoktu. Girişteki güvenlik görevlisi de bisikletimiz ile girmemize izin vermedi. (Makul bir sebebi olduğunu düşünmüyorum bu arada) Zaten giriş parası niçin aldıklarını da anlamadım; ne temiz, ne tuvaletleri ücretsiz kullanabiliyorsunuz, ne de işletilen mekanlar güzel. Sanırım turun en pahalı ve en başarısız kahvaltısını burada yaptık. Açıkçası yol üzerinde Manavgat nehri kenarında bir sürü güzel kahvaltı yapabileceğimiz yer geçmiştik ve uğramadığımız için çok pişman olduk. 

Sanırım bu ziyaretin tek faydaları çektiğimiz fotoğraflar ve ayağımızı buz gibi suya sokabilme imkanı oldu. Normalde su yüksekmiş, dizlere kadar girilebilir durumdaymış, ancak gördüğümüz her akarsuda olduğu gibi burada da sular çekilmiş. Dim Çayında da durum farklı değildi.





Fotoğraflar: Manavgat Şelalesi ve biz

Bu esnada ben de bir yandan Booking.com'dan kalacak yer ayarlamaya çalışıyordum. Antik Side içerisinde uygun bir yer bulmayı başardım. Artık hedefimize doğru yönelme ve biraz dinlenme vakti gelmişti.

Kahvaltımızı (!) da yaptıktan sonra sıra Side'ye inmeye gelmişti. İki olasılığımız vardı; ya geldiğimiz yolu geri inecek, ya da Sarılar Köyü içerisinden geçerek kestirmeden Side'ye geçecektik. Çoğu kez kestirmeler bize yokuş süprizi sunardı; ancak yerli insanlara sorduğumuzda yokuş olmadığını söylediler. Hayırlısı deyip girdik yola. Yokuş vardı, ancak yoracak seviyede bir yokuş değildi. Tırmandık ve indik. Biraz rüzgar vardı, hızlı bir inişe izin vermedi (30 km/h'yi bile bulamadık ); ancak eziyet de etmedi.

Antik Side çok güzel bir yer; antik kent içerisinden geçerek yerleşim yerine ulaşıyorsunuz. Bildiğiniz açık hava müzesi. Seyre dalıp fotoğraf çekemediğim için üzgünüm çok. (ki bu durum gezi boyunca başıma çok kez gelecek)

Bir an önce rezervasyon yaptığımız otele girmeyi amaçlıyoruz, hemen telefonumun navigasyon uygulamasını açıp otele doğru yöneliyoruz. Çok uzun sürmüyor; zaten bisikletle hemen dolaşıveriyorsunuz Side'yi, çok büyük değil. Otel sahipleri de çok güzel karşılıyor bizi, her türlü yardımı gösteriyorlar. İsmi Şato Hotel, belki gitmek isteyenler olur.

Sıra bir iki saat uykuda ve ardından denize girmede artık.


Fotoğraf: Vakit dinlenme vakti

Özet olarak günün sonunda yaklaşık 77.8 km bisiklet sürmüş olduk. 1 lastik patlattık. Fazla yorulmadık, yorucu bir güzergahtan geçmedik. Yorucu güzergah ne demek, birkaç gün sonra öğrenecektik.

Aşağıda 2. gün rota ve performans değerlerini bulabileceğiniz MapMyRide bağlantıları bulunmaktadır. 3. Gün notlarında görüşmek üzere.


18 Eylül 2014 Perşembe

Alanya - Kaş Turu 1. Gün - Dim Çayı

Alanya Kaş turumuz hakkında genel bilgileri önceki yazımda sizler ile paylaşmıştım. Bu yazıda sizler ile ilk günümüzü paylaşacağım.

Önceki yazıda belirttiğim üzere İstanbul'dan Alanya'ya otobüs ile biraz uzun sayılabilecek bir sürede; yaklaşık 14 saatte gitmiştik, 23:59'da Esenler'den kalkan otobüsümüz 14:20 gibi Alanya otogarına girmişti. Yorgun olduğumuzdan dolayı yol arkadaşım Necati ile turumuzun ilk gününü Alanya civarında dolaşarak yine Alanya'da tamamlayacak şekilde planladık. Aslında bu bir tür "gezinme" olacaktı bizim için; ancak yine de turumuzun bir parçası olduğundan ötürü yazıyorum.

Geceyi Alanya'da geçireceğimizden ötürü bir an önce kalacağımız yere yerleşip yüklerimizin önemli bir kısmını kalacağımız yere bırakarak dolaşmayı tercih ettik. Dolaşmak için gezmeyi planladığımız güzergah Dim Çayı tarafı idi; dolayısı ile kalacağımız yeri o tarafta seçmek fiyat avantajını beraberinde getirecekti. Bu sebeple Alanya'nın doğusuna doğru yöneldik.

1. kilometreyi henüz tamamlamamıştık ki ön lastiğimin patladığını ve jantımın yerle bir olduğunu farkettim. Bu ne şans idi bendeki! Neyse ki elimiz alışmış artık; hızlı bir biçimde yama ile tamir edebildik. Yine de lastiğin hemen patlaması beni korkuttu; gezinin geri kalanı da bu performans ile geçecekse yaklaşık 400 kez lastiğim patlayabilirdi. :) Neyse ki öyle olmadı.

Bu arada yama lafı geçmişken; Dechatlon'dan aldığımız, kendinden yapışkanlı yamalardan kullandık. Daha önce resmen eziyet çekiyormuşuz; hem pratik, hem de daha sağlıklı bir yama yapmış oluyorsunuz. Fiyatı da gayet uygun (şu an 7,5 TL). Üstüne üstlük elinize yapıştırıcı bulaşmıyor ve yapıştırıcının elinize yapıştırdığı yağ ve pislikler ile uğraşmıyorsunuz.


Fotoğraf: BTWIN kendinden yapışkanlı yama

Konuyu dağıtmadan şehir merkezine dönelim: Alanya'nın şehir merkezi bisiklet sürmek için çok uygun. Şehir içerisinde ayrılmış bir bisiklet yolu yok, ancak ana cadde üzerinde bisiklet için ayrılmış yaklaşık 90 cm'lik bir şerit var. Ülkemizin her şehrinde olduğu gibi zaman zaman arabaların bu şerit üzerinde park ettiklerini görebiliyoruz ancak yine de rahat sürdüğümüzü söyleyebiliriz.

Alanya'nın doğusuna geldiğimizde artık gezinin geri kalanında olacağı gibi telefonumuzdan booking.com'u açıp otel arayışına girdik ve uygun bir otel bulup yerleştik. Bu portal üzerinden bulduğumuz fiyatlar genelde sorarak bulduğumuz fiyatların yarısı dolaylarındaydı.

Yükleri bıraktıktan hemen sonra otelden ayrılıp Dim Çayı boyunca tırmanmaya başladık. Tırmanma dediysem lafın gelişi tabi, teoride tırmanma kendisi; gezinin son günlerinde yaptığımız tırmanmaların yanında bayır aşağı gibi kalır kendileri.

Şekil 1: Harita ve Hız-Eğim grafiği


Çay boyunca bir sürü kahvaltı ve yemek yiyebileceğiniz; çay içebileceğiniz tesis var. Daha önceden de ziyaret ettiğimiz bir mekana kadar gidiyor ve çayın üzerinde kurulmuş platformlarda yemeğimizi yiyoruz. Açıkçası kurt gibi de acıktığımızı fark ediyoruz.


Fotoğraf: Dim Çayı üzerine kurulan platformlarda suyun sesi ile dinlenmek çok keyifliydi


Fotoğraf: Birazcık ıslandığımız bir köprüden geçmeden hemen önce, tabii ki bisikletlerimizle


Fotoğraf: Canım bisikletim, beni üstünde taşıyanım, Whsitle Yuma

Karnımızı doyurduktan, keyif çayımızı içtikten ve iyice dinlendikten sonra tekrar bisiklete atlıyor ve Alanya'ya doğru geri dönüyoruz. Yarın uzun bir gün olacak ve bizim dinlenmemiz lazım. Tırmandığımız güzergahtan geri iniyor ve market alışverişimizi yapıyoruz. Tam da bu sırada güneş batıyor ve gün batımını sahilde izleyerek öyle otelimize çekiliyoruz.


Fotoğraf: Alanya'da günbatımı

Günün özetine baktığımızda tahmin edebileceğiniz üzere az kilometre yapabildik, günü yaklaşık 17 km ile tamamladık. Bir de patlayan lastiğimiz oldu tabi. En fazla rakım ise 20 m oldu. Bu haliyle en fazla "turcuk" olabildi. :)

2. Güne ait yazımda görüşmek dileğiyle, şimdilik hoşça kalın. 
MapMyRide kayıtlarımız:






14 Eylül 2014 Pazar

Antalya Turu Özeti (Alanya - Kaş)

Bildiğiniz üzere Antalya'nın 500 kilometrenin üzerinde sahil kıyısı var ve başlı başına bir haftalık tura yetecek kadar zenginliği bulunmakta. Hal böyle olunca, bir süredir Antalya turu üzerine kafa yoruyorduk ve bu durumu blog'umla ve yakın çevremizle paylaşıyordum. En sonunda 2 arkadaş, Necati Elidüzgün ve ben, eşyalarımızı paketleyip tura çıkmaya karar verdik ve tur tarihini belirledik: 31 Ağustos 2014!

Bu yazı biraz giriş tadında olacak ve her güne ait ayrı bir makale girişi yapacağım.

Antalya'da tur fikri başta çok kolay geliyor; evet 500 km üzerinde katedilmesi gereken bir yol var lakin, özellikle doğu kısmı dümdüz; dolayısıyla kolaylıkla uzun mesafeler katedilebilir gibi geliyor insana. Bununla birlikte batı kısmında Toros dağları artık denizle kavuşuyor ve bol tırmanışlı ve inişli bir  hal almaya başlıyor. Durumun ciddiyetini ise bilgisayarın başında rota çizerken değil, ancak gerçekten tırmanışa geçtiğinizde kavrayabiliyorsunuz. Ancak şahsi kanaatim, buradaki doğal güzelliğin, görece düz fakat uzun yollar kat edebildiğiniz bölümdeki doğal yapıdan açık ara önde olduğu, yani yolun bu kısmının daha keyifli yönündedir. Fotoğrafları görünce bana hak vereceksiniz.

Evet, artık planladığımız tur hakkında bilgi verelim. Başlıkta da değindiğim üzere turumuz Antalya'nın doğu kısmında bulunan Alanya'dan başlayacak ve Kaş'a kadar sürecek. Aslında hedefimiz başlangıçta Fethiye idi; ancak daha sonra zaman kısıtından dolayı -ki bir haftamız vardı- ve geçtiğimiz yerlerin tadını çıkarma isteğinden ötürü Kaş'ta turu sona erdirme kararı aldık. Arada bir günlük zaman olmasına rağmen, kendimize dinlenme ve gezinme payı bıraktık. Kısmetse Fethiye tarafını önümüzdeki yıllarda yaparız.

Aşağıda kabaca haritamız bulunmaktadır:


Resim 1: Kaba hatları ile Alanya - Kaş rotamız

Konaklama noktalarımızı da aşağıdaki gibi belirledik:
  • Alanya
  • Side
  • Beldibi
  • Olimpos
  • Finike
  • Kaş
Plana göre ilk gün Alanya'ya inilecek ve Dim Çayı'na çıkılarak o gece orada kalınacaktı. Ardından her gün günün ilk ışıkları ile yola çıkılacak ve öğle vakti bir sonraki durağa varılmış olacaktı. Genel olarak "öğle vakti" konusu dışında hedefimize uygun hareket edebildik. Vakit konusunda da fazla sapmamız olmadı, en geç 16:00 gibi hedeflere varıldı genel olarak.

Barınma işini çadır ile halletmek hoş bir fikir gibi görünse de yanımızda çadır taşıma fikri pek cazip gelmedi, dolayısı ile kalacak yer olarak hep otelleri seçtik. Bu konuda ise Booking.com bize epeyce yardımcı oldu; her gün yolda kahvaltı molası verdiğimizde sisteme giriş yapıp bir sonraki durağımızdaki kalacağımız yeri belirlemeye gayret ettik. Bunun yalnızca bir istisnası oldu: Olimpos!

Daha önceki turda da olduğu gibi, bisikletlerle İstanbul'dan Alanya'ya giderken ve Kaş'tan İstanbul'a dönerken bisikletli yolcuların adeta dostu olan Kamil Koç'u tercih ettik. Yine bizi yanıltmadılar ve her türlü yardımı gösterdiler. Özellikle dönerken otobüsün biçimsiz yapısına rağmen bisikletler sığacak şekilde istediğimiz gibi yerleştirmemize izin verdiler. Bisikletlere dokunmadılar bile. Kendilerine buradan bir kez daha teşekkürler!

Tura çıkmadan önce aklımızdaki bir diğer soru ise "Acaba hava çok sıcak olacak mı?" sorusuydu. Ege'de sıkıntı çekmemiştik, ancak artık Akdeniz kıyısındaydık. Tecrübemize dayanarak söyleyebilirim ki saat 6:00 dan 10:45'e kadar havanın sıcaklığı aklınıza dahi gelmiyor. Yalnızca güneş 11:00'den sonra kendisini hissettirmeye başlıyor; ancak -gölge bulunabildiği zaman- düzenli molalar ile, en azından Eylül başlarında ciddi sıkıntı çekmiyorsunuz. Ancak tırmanış + güneşin hoş bir kombinasyon olmadığını söylememe herhalde pek gerek yok.

Turu bir adet kaza ile tamamladık. O da Antalya şehir merkezinde bir Transporter sürücüsünün zart diye kapısını açmasıyla Necati'nin yere düşmesi ve vücudunda hafif darbeler alması ile sonuçlandı. Çok şükür ciddi bir sıkıntı olmadı, Necati sürebilecek, bisikleti ise gidebilecek durumdaydı; araç sürücüsü ile helalleştik ve kaza yerinden ayrıldık.


Resim 2: Demre'ye giderken

Her günün detaylı yazıları olacağı için daha fazla detaya girmek istemiyorum. Ancak kapanış olarak sanırım "Turun En'leri"ni yazabilirim:

Günlük En uzun yol: 104 km
Kesintisiz En uzun tırmanış: 13,800 m
En uzun pedal çevirme süresi: 5 saat 3 dakika
En yüksek rakım: 645 m
En yüksek hız: 61,3 km/h (Kaş inişi)
En çaresiz an: Çıralı tırmanışı
En çok lastik patlatan: Onur Erden (aynı zamanda ilk lastik patlatan, 0. km'de)

Zaman buldukça her günün detayını yazmaya çalışacağım. Şimdilik görüşmek üzere...